Претчувство

Претчувство

Ноќта си заспала
 под мојот прозорец – сладок сон.
Месечевата сребрена боја
 небо обојува.

Тишина, но сè околу мене
како за тебе да шепоти.
Дали е сон или јаве? Јас не знам –
само претчувствувам.

Јас сум како дете – изгубен сум,
и сè што имам на ум:
„До тебе, до тебе да стигнам!
Дали можно е?”

Постои немерено време,
има место што не запира.
И таму каде што нема да стојам,
јас ќе постојам пак.

Не знам, и не сакам јас да знам,
јас само претчувствувам.
Дали е сон или јаве? Јас не знам –
јас само претчувствувам.

                                                   ‹ 2011 г. ›